Op Noahs 11e levensdag kregen wij Elisa van Frankie and Fish op babybezoek. Elisa legde eerder dit jaar mijn bolle buik op 34 weken zwangerschap vast, en zij kwam dus op visite mét haar onafscheidelijke camera bij de hand.
Dat het allemaal niet zo toevallig was dat Elisa uitgerekend op zondag, 11 dagen na de geboorte van onze zoon, kwam binnenvallen, dat besefte mijn man al snel toen ik voorstelde met zijn viertjes "een wandelingetje te gaan maken langs het water". Bij zonsondergang, en de lichtjes van de auto's aan de overkant van het water op het Albertkanaal gericht. Ons prille gezinsgeluk, ons nieuwe alles,
Elisa schoot honderden beelden; niet alleen van ons met z'n drie, maar ook van alle kleine details die een pasgeborene typeert. Dingetjes die na een tijdje, zelfs al na een paar dagen, weer verdwijnen. Rimpelruggetjes, donzige haartjes, inimini-vingertjes, opgetrokken beentjes, onhandige vasthoudpogingen van papa en (vooral) van mama. Het leggen van de baby in de kinderwagen, maar dan omgekeerd (want hoe moest dat nu weer?!).
Uit die honderden beelden selecteerde Elisa, en zij stuurde ons een samenvatting op van wat dag 11 in het leven van Noah Groven voorstelde. Een fris begin, een verse start, een nieuw leven. Een allesoverheersende liefde. Omdat hij nooit meer zo klein zal zijn als vandaag. Dankbaar voor deze foto's van onze kleine man. Onze zoon. Onze wereld.
Check Frankie and Fish op Instagram via @frankieandfish en via http://www.frankieandfish.com/. Dat ze gewoonweg een topmadam is, die Elisa. Klein, fijn, vinnig (dat bovenal!), fris en fruitig, en met een korte coupe die af en toe roze kleurt. Net als haar bruisende inborst. Elisa, we love you!
Een greep uit de beelden...
